Zuster Hatune Dogan is een bekende activiste in Duitsland. De Orthodoxe kloosterzuster is voorzitster van Helfende Hände, een liefdadigheidsorganisatie die zich inzet voor mensen die vervolgd worden vanwege hun geloof of politieke opvattingen, onderwijs in onderontwikkelde landen en vrouwenrechten. Wij hadden het recht om met haar te spreken.
Zuster Hatune Dogan is geboren in Zaz, een christelijk dorpje in Zuidoost-Turkije op 40 km van de Syrische grens. Ze getuigt over hoe moeilijk het leven er was voor haar en haar familie. “Wij werden onderdrukt door de Koerden in jaren 80. In die periode moesten wij zelfs op de vlucht slaan omdat omliggende Koerdische dorpen mijn vader wilden vermoorden. Ze kwamen regelmatig ’s nachts naar ons dorp om ons goederen en vee te stelen. Mijn vader wachtte hen altijd op en verdedigde zich waardoor hij een doelwit was geworden voor de Koerden die er niet in slaagden om zijn goederen te stelen. Ze zweerden openbaar op de Koran dat ze zijn oren eraf gingen knippen. Binnen de week zijn wij moeten gaan vluchten. We zijn toen met onze familie naar Duitsland gevlucht.” Daar was het veiliger voor de vader van Dogan. “Mijn vader is 2014 een natuurlijke dood gestorven.”
In haar nieuwe land deed zuster Dogan het uitstekend, zo vertelt ze zelf. “In Duitsland ben ik dan naar school gegaan. Ik heb er 2 master behaald en ik spreek 14 talen, ik heb 22 boeken geschreven en ben nu aan mijn 23ste bezig.” Daarnaast is ze bijzonder geëngageerd. “Mijn organisatie, Helfende Hände, is actief in 44 landen. Er zijn daarbij meer dan 7.000 vrijwilligers die me steunen. Het betreft uitsluitend vrijwilligers, wij keren geen lonen uit zodat alle donaties voor 100 procent bij de behoeftigen aankomen. Mijn organisatie help rond de zeven miljoen mensen per jaar.”
Moeilijke omstandigheden
Haar liefdadigheidsorganisatie is actief in verschillende landen in het Midden-Oosten. “Sinds 2007 werk ik in Egypte. Ik bevind me momenteel hier en help de christelijke vluchtelingen die hun huizen en grondgebied moesten verlaten. Ze zijn allemaal naar de kloosters gevlucht en die kloosters bevinden zich grotendeels in de woestijn. Onlangs zijn 600 families van Boven-Egypte gevlucht om hun kinderen en hun geloof te redden, maar omdat alles hier woestijn is, hebben zij niets om te cultiveren. De christelijke vluchtelingen hebben geen eten en geen werk. Wij proberen hen te helpen met een klein budget om huisjes van 3.000 euro te bouwen. Drie keer per jaren verdelen wij ook voedselpakketten aan de christelijke vluchtelingen zodat ze kunnen overleven.”
Het gaat niet goed met de koptische christenen in Egypte, zo getuigt zuster Dogan. “De christenen van Boven-Egypte moeten vluchten voor extremistische islamisten zoals de beruchte Moslimbroederschap. Veel kloosters of kerken worden door de politie bewaakt op initiatief van de huidige president van het land, maar die agenten kunnen uiteraard niet overal zijn. De militanten van de Moslimbroederschap vinden zichzelf échte moslims omdat ze leven naar de letter van de islamitische wet. Ze willen de islamitische geschriften zoals de Koran, Sharia, Sunnah en Hadith consequent vervullen. Volgens deze geschriften heeft niemand het recht om in deze wereld te leven, behalve de soennitische moslims.”
Steun
Zuster Dogan wijst erop dat elke steun kostbaar is. “Ik heb al jullie steun nodig. Er zullen immers mensen blijven vluchten en de hulp is hier zeer belangrijk. Indien jullie verdere informatie nodig hebben en willen steunen kan dat via deze link. ik wens jullie allen veel succes en Gods zegen. En mijn groeten uit de woestijn!”
Is deze tekst vertaald met Google translate of een ander computer programma? Amaai mijn ogen..