De vierde aflevering van ‘Het verhaal van Vlaanderen’ was opnieuw een kijkcijferkanon. Ik hoorde in Vlaamse kringen weinig negatieve commentaar over deze aflevering over de Guldensporenslag. Ondertussen vraagt iedereen, en vooral ter linkerzijde, zich af hoe het komt dat een programma over geschiedenis zoveel kijkers trekt.
Neen, het stoorde me niet dat Jan Breydel niet aan bod kwam in voorbije aflevering. Evenmin stoorde me het feit dat men in de uitzending benadrukte dat de Guldensporenslag niets te maken had met een of andere talenkwestie, maar dat het een sociale (klassen-)strijd was. Wat uiteraard klopt, al is het toch iets ingewikkelder dan dat.
Laten we ons echter niet blind staren op enkele details in de afleveringen van ‘Het verhaal van Vlaanderen’. Belangrijker is het Vlaanderen van vandaag. Waar staan we en welke strategie moet er gevolgd worden?
Goed om te weten: op dinsdag 17 januari jl. was er (geheim, maar uitgelekt in de pers) een vergadering van de Franstalige Brusselse partijen, met vertegenwoordigers uit meerderheid én oppositie. De vergadering ging door op het hoofdkwartier van de PS in Brussel, en ook DéFI, Ecolo, MR, en Les Engagés (het vroegere cdH) waren vertegenwoordigd. Eén van de agendapunten: een (gemeenschappelijke) strategie uitwerken om een antwoord te bieden aan de Vlaamse eisen voor een mogelijke staatshervorming in 2024.
Dat is de sterkte van de Franstalige partijen: ze vormen front als het erop aankomt om de belangen van de Franstaligen te verdedigen én om elke eis van de Vlamingen af te blokken. En de Vlaamse partijen? De vraag stellen is ze beantwoorden.
Het zou nochtans niet slecht zijn dat ook de Vlaamse partijen eens aan tafel zouden gaan zitten om informeel te overleggen. Neem nu het jongste rapport van de SERV (Sociaaleconomische Raad van Vlaanderen, het overlegorgaan van de Vlaamse sociale partners).
Enkele opvallende vaststellingen in de studie: men verwacht dat de Waalse begroting dit jaar met meer dan 3 miljard in het rood gaat. De Franse Gemeenschap is zo goed als failliet. Komt daarbij dat de deelstaten de komende jaren geleidelijk aan minder geld krijgen uit de federale pot. Vlaanderen zal het dus in de toekomst ook met minder geld moeten stellen, net zoals Wallonië, maar met dat verschil dat de financiële en economische situatie van Wallonië ronduit dramatisch is.
Het scenario kunnen we dus nu al voorspellen: Wallonië zal geld (moeten) vragen aan Vlaanderen. Maar de Franstaligen vrezen dat de Vlamingen enkel geld zullen geven in ruil voor meer bevoegdheden voor de regio’s. En dat is net wat de Franstaligen met man en macht willen vermijden. Zoals ik verleden week al schreef: aan Vlaamse kant staat de voorbereiding van een staatshervorming niet bovenaan de prioriteitenlijst. Ondanks het feit dat de voorbereiding van een staatshervorming wél in het regeerakkoord staat. De Vlaamse partijvoorzitters van de Vivaldi-meerderheid liggen er duidelijk niet wakker van. Maar aan Franstalige kant wordt er volop vergaderd en een gemeenschappelijke strategie uitgewerkt. Dát is ‘Het verhaal van België’! Al jarenlang. Een verhaal van melken en gemolken worden. Net zoals in 1302 toen de Franse koning Filips IV de rijke Vlaamse steden wilde melken. Er is weinig veranderd… en dat is ‘Het enige droeve verhaal van Vlaanderen’.
Aflevering 2 van ‘Het verhaal van Vlaanderen’ eindigde met de dood van de ‘West-Vlaamse’ generaal Carausius in 293 en aflevering...
Dat de makers van ‘Het verhaal van Vlaanderen’ een hele aflevering hebben gewijd aan de Guldensporenslag is op zich niet...
Ze wordt gehaat en tegelijk belachelijk gemaakt door rechts Frankrijk. Maar ze veroorzaakt ook ergernis in de eigen groene rangen....
De geschiedenis van de prehistorie tot nu “Onaanvaardbare verspilling van publieke middelen”, toeterden Groen-covoorzitter Jeremie Vaneeckhout en Hannelore Goeman van...
© 2021 PAL NWS
