Karl Van Camp over Vlaamse onafhankelijkheid in 2024: “Het is dan of nooit”

Op zondag 26 mei 2024 gaan we naar de stembus. Althans, dat is de datum die ik naar voren schuif, want officieel is er nog geen exacte zondag vastgeprikt. Tenzij de Vivaldi-regering alsnog eerder zou vallen.

De partijvoorzitters van de partijen in de Vivaldi-coalitie zullen er alles aan doen om de regering niet te laten vallen. De tussentijdse peilingen ogen allesbehalve gunstig, behalve voor Vooruit-populist Conner Rousseau. Vivaldi zal dus blijven aanmodderen en dat is dan weer electoraal in het voordeel van de V-partijen N-VA en VB. Als ik de commentaren van mijn goede Vlaamse vrienden mag geloven, staat er in 2024 iets te gebeuren. Althans toch op het Vlaamse niveau. In het Vlaams Parlement is het mathematisch mogelijk dat de V-partijen een nipte meerderheid veroveren. “Et alors?”, zou Mitterrand gezegd hebben. Want een nipte meerderheid behalen, is geen garantie op grootse veranderingen. En bij beide V-partijen is er grote terughoudendheid én achterdocht om met elkaar in zee te gaan.

Draagvlak

En al zit er dan een nipte meerderheid aan te komen, dan nog zal ‘Vlaamse onafhankelijkheid’ geen verkiezingsthema zijn, noch bij de N-VA noch bij het Vlaams Belang. Vooral bij de N-VA wordt wel eens gezegd dat er immers geen draagvlak is bij de bevolking. Kan zijn, maar dan is het juist aan de N-VA om een draagvlak te creëren. De partij zit tenslotte in heel veel gemeentebesturen. Mijn vraag is dan: wat doen al die Vlaamsgezinde schepenen en burgemeesters daadwerkelijk om de ‘Vlaamse onafhankelijkheid’ te promoten? Want dat is nog altijd het eerste punt van het partijprogramma.

Diezelfde kritiek geldt ook voor de niet-partijpolitieke Vlaamse Beweging. Welke Vlaamse verenigingen zijn bezig met die zogezegd ‘o zo belangrijke’ verkiezingen van 2024? De Vlaamse Beweging heeft een rijk verenigingsleven: Vl@s, Davidsfonds, Marnixring, ProFlandria, NSV, KVHV, Cultuurlab Vlaanderen, ANZ, VOS, VVA, ANV, Vlinks, TAK, Voorpost, Euvo, Vlako, VNJ, VGV, IJzerwake, VVB, enzovoort.

Achterban

Ik ben van verschillende van die verenigingen lid en wat ik hier schrijf is dus absoluut geen verwijt aan die honderen vrijwilligers die actief zijn in de Vlaamse Beweging en zich met hart en ziel inzetten voor hun idealen. Ik stel mij echter de vraag: welke van die verenigingen is daadwerkelijk bezig met een werking rond ‘Vlaamse onafhankelijkheid’? En daarmee bedoel ik niet de persoonlijke overtuiging die verkondigd wordt in artikels in het eigen ledenblad of met een zoveelste debat tussen voor- en tegenstanders. Neen, ik bedoel: welke vereniging is actief bezig, breder dan de eigen achterban, met de promotie van ‘Vlaamse onafhankelijkheid’? Het antwoord: het overgrote deel van de Vlaamse verenigingen is daar niet mee bezig. De VVB (Vlaamse Volksbeweging) is daar misschien nog het meest actief rond, maar ook daar ontbreekt blijkbaar de nodige mankracht om tot een grote sensibiliseringscampagne te komen.

‘Vlaams bewegen’ zal méér moeten zijn dan prediken voor de eigen reeds overtuigde achterban. De tegenstanders van Vlaanderen staan wél paraat, kijk maar naar de linkse reacties op de serie ‘Het verhaal van Vlaanderen’.

En dus eindig ik met mijn nieuwjaarswens voor 2023. Aan ons allen om ervoor te zorgen dat de voorspelde ‘nipte’ meerderheid een ‘ruime’ meerderheid wordt in 2024. Het is dan of nooit.