Duizenden manifestanten in Armenië zijn in de vrieskou op straat getrokken om het ontslag van de premier te eisen. Ze voelen zich verraden door de regering na het conflict in Nagorno-Karabach. Tijdens de manifestatie riep de oud-premier Vazgen Manoekjan zijn aanhangers zelfs op om klaar te zijn voor een opstand. “We moeten de macht bliksemsnel grijpen”, zei de 75-jarige politicus volgens lokale media.
Sinds het einde van het conflict in Nagorno-Karabach, ook wel de Republiek Artsach genoemd, voelen vele Armenen zich verraden door de overheid. Na een vredesinterventie van de Russische president Vladimir Poetin werd een verdrag gesloten dat vooral ten voordele was van Azerbeidzjan. De Armenen voelen zich bedrogen en hebben het gevoel dat ze de strijd hierdoor verloren hebben. Meer dan 4.700 mensen hebben het leven gelaten in deze oorlog. 2.000 Russische troepen bewaken nu de grens om verdere conflicten te vermijden.
De Kaukasische toestand
Maar wat is er nu precies gebeurd in de Kaukasus? De hele Kaukasus was namelijk ooit deel van het Russische Rijk. Toen in het begin van de 20ste eeuw de communisten de macht in handen namen, viel dat rijk uiteen in Sovjetrepublieken. De Kaukasus scheurde los van het rijk en werd tijdelijk de Transkaukasische Federatieve Republiek. Georgië verklaarde zich al snel onafhankelijk. Armenië en Azerbeidzjan volgden zeer snel. Nagorno-Karabach, waar een duidelijk etnische meerderheid Armenen woonde, behoorde toen nog gewoon tot Armenië.
De communisten in Moskou besloten daar echter een einde aan te brengen. Wegens politieke redenen en concessies, werd de regio Nagorno-Karabach aan Azerbeidzjan geschonken. De Azeri’s, de bevolking van Azerbeidzjan, en de Armenen van Nagorno-Karabach kwamen zo onder één communistisch regime te staan.
De Republiek Artsach
In 1988 begon het eerste grote conflict tussen de Azeri’s en Armenen. De Armenen wilden namelijk meer controle in Nagorno-Karabach, maar de Azeri’s hielden vast aan het gebied. De oorlog duurde zelfs tot 1994, enkele jaren na de val van de USSR. Nagorno-Karabach verklaarde zichzelf onafhankelijk als de Republiek Artsach. Een land is echter geen land zonder internationale erkenning. De internationale maatschappij erkende de nieuwe staat niet. Daarom bleef het officieel deel van Azerbeidzjan, maar de facto was het onafhankelijk met eigen regering, president en hoofdstad: Stepanakert.
In september 2020 liep het dan opnieuw mis. Azerbeidzjan beschuldigde Armenië ervan het vuur geopend te hebben op nederzettingen in Nagorno-Karabach. Volgens Armenië was dit dan weer een preventieve aanval omdat Azerbeidzjan troepen aan het verzamelen was voor een groot offensief. De tweede oorlog brak uit. Onze journalist, Jakob Kürüm, is zelfs naar het gebied afgereisd om alles met eigen ogen te kunnen zien. Tijdens de oorlog kwamen gruwelijke beelden naar buiten. Zo werden Armenen gemarteld en twee bejaarden zelfs onthoofd. Men vreesde voor een tweede Armeense Genocide indien de Azeri’s, gesteund door Turkije, zouden winnen. De Syrische president Bashar al-Assad bevestigde zelfs dat er Syriëstrijders meevochten voor de Azeri’s.
