Een 14-jarige jongen uit Kapellen die na een ‘coronafeest’ urenlang is opgesloten in de cellen van het Antwerpse Justitiepaleis krijgt gelijk in beroep. De jeugdrechter oordeelt dat de jongere door de opsluiting “al zwaar genoeg gestraft” is. Daarmee maakt de beroepsrechter impliciet duidelijk dat de werkwijze van het Antwerpse parket en het oordeel van de jeugdrechter in eerste aanleg niet in verhouding stonden met de gepleegde feiten. De ouders reageren alvast opgelucht.
De jeugdrechter van het hof van beroep besliste alle maatregelen op te heffen. De jongen was samen met zes klasgenoten gearresteerd. Hij belandde ook urenlang opgesloten in de cellen van het Antwerpse Justitiepaleis.
De eerste jeugdrechter legde alle zeven minderjarigen van 14 en 15 jaar oud drie zware maatregelen op. Huisarrest van 19 uur tot 7 uur ‘s gedurende een maand, onder toezicht blijven van een sociaal assistent en als klap op de vuurpijl nog eens 40 uur dienstverlening. De politie betrapte hen tijdens een ‘coronafeestje’ in een villa bij een meisje dat die avond alleen thuis was.
Het waren de ouders van één 14-jarige jongen die naar de jeugdrechter bij het hof van beroep gingen. Daar gaf ook het openbaar ministerie schoorvoetend toe dat de maatregelen “overdreven” waren. Het parket erkende dat de 40 uren dienstverlening overdreven waren, maar behield de vraag tot huisarrest als straf.
Tal van grondwettelijke rechten met de voeten getreden
“Alles wat hier gebeurd is, is een gevolg van de onduidelijke en ontbrekende wetgeving rond de coronarichtlijnen”, zo pleitten advocaten Kris Luyckx en Joke Bleys.
Ze namen daarbij op de korrel dat de agenten het 15-jarige meisje een toestemming voor woonstbetreding hadden ontfutseld. Maar ook over de wijze waarop de huiszoeking is uitgevoerd, evenals de lange opsluiting in de vieze, enge cellen van het Justitiepaleis vielen harde woorden. Tal van grondwettelijke rechten zijn met de voeten getreden. Advocaat Kris Luyckx vroeg zich schamper af “hoe de geschiedenis naar ons zal kijken als wij veertienjarigen die thuis zitten te chillen in een cel laten opsluiten?”
De jeugdrechter trok tot tevredenheid van de ouders alle maatregelen in.
Daarmee maakt de beroepsrechter impliciet duidelijk dat de werkwijze van het Antwerpse parket en het oordeel van de jeugdrechter in eerste aanleg niet in verhouding stonden met de gepleegde feiten. De ouders reageren alvast opgelucht. Einde citaat. In mensentaal: de zwarte Antwerpse botinnekes van het gerecht worden teruggefloten. Spijtig dat we die magistraten geen rode kaart kunnen geven met schorsing à la carte.