Correos

Correos

Cultuuroorlog

Antiracismecampagne Spaanse postbedrijf valt niet in goede aarde

Pieter Van Berkel

Het Spaanse postbedrijf Correos startte een antiracismecampagne met postzegels in huidskleuren, maar die wordt niet door iedereen op gejuich onthaald.

De lichtste, ‘blanke’ postzegels zijn het meeste waard. Hoe donkerder de postzegel, hoe minder deze waard is. Een zwarte postzegel is zo’n 70 cent waard. De meest blanke postzegel kost 1,60 euro.

“Hoe donkerder de postzegel, hoe minder hij waard is”, zegt het staatsbedrijf. “Daarom zal het bij het maken van een zending nodig zijn om meer zwarte dan blanke postzegels te gebruiken. Op die manier zal elke brief en elke zending een weerspiegeling worden van de ongelijkheid die door racisme is ontstaan.”

Op Twitter zei de postdienst dat de campagne bedoeld was om mensen bewust te maken van “een oneerlijke en pijnlijke realiteit die niet zou mogen bestaan”. Correos werkte voor de campagne samen met SOS Racismo, een koepelorganisatie van verschillende NGO’s.

Critici vinden de campagne op haar beurt net ook “per ongeluk racistisch”. “De bedoeling was goed”, zegt auteur Moha Gerehou tegen The Washington Post. “Maar het is geen toeval dat de goedbedoelde antiracismecampagne uiteindelijk racistisch overkomt” De schrijver vindt dat dergelijke campagnes nog te vaak door blanken gemaakt worden.

PAL Nieuwsbrief

schrijf je gratis in

Blijf op de hoogte met onze dagelijkse nieuwsbrief




Pieter Van Berkel (°1990, Genk) is historicus en volgt de (inter)nationale politiek en 'culture wars' op de voet. Interesse in politiek, geschiedenis, filosofie en religies in al hun vormen. Sciencefictionfanaat.

10 gedachten over “Antiracismecampagne Spaanse postbedrijf valt niet in goede aarde”

  1. als ik mezelf vol zwarte zegels plak, krijg ik dan ook het recht om alles wat mis loopt in mijn leven op de maatschappij, de blanken en het racisme te steken?

  2. Ter attentie van de Belgicisten zou men een postzegel moeten uitbrengen met een naakte koning Philippe ten voeten uit, vanop de rug gezien: kunnen ze zijn gat likken.

  3. De man of vrouw die de zegeltjes uit vond heeft blijkbaar niet veel fantasie.
    Een slag in het water, zoals zoveel initiatieven uit linkse hoek.
    We hebben weer eens kunnen lachen (om toch iets positiefs te zeggen)

  4. Waar we in godsnaam mee bezig zijn? Heeft mijn grootvader hiervoor gevochten in de weerstand tegen de “Duits”? Dat we in de EU postzegels moeten kleuren en bepaalde gaan vechten over de waarde en het kleur? Moet ik straks als een minderheid beschaamd in mijn land rondlopen als blanke man, gehuwd met een blanke vrouw met blanke kinderen, rijdend in een witte auto en een witte voordeur en raamkozijnen? Is dat wat links straks van ons zal eisen af te stappen? Ik verhuis naar Afrika, daar zijn de mensen die er wonen nog normaal, ook corrupte politici maar niet in familieverband.

  5. Ja er zijn er nog meer die dit merken.
    We herkennen ons niet meer in de reclame. Misschien dat deze jammerkreet wat uithaalt.
    Bij gekleurde mensen heeft dit gewerkt, voor blanken heb ik mijn twijfels.

  6. Af en toe(als het kan) wat van die producenten hun producten weigeren te kopen
    kan ook effect geven. Als iedereen het doet tenminste.Voor alles zijn er immers
    euh…zwarte producten te krijgen!

Plaats een reactie

Delen