Als iemand zich nog zou afvragen waar de opstandige sfeer in Vlaanderen vandaan komt die er toe leidt dat tienduizenden mensen op Facebook hun sympathie hebben betuigd voor de voortvluchtige militair Jürgen Conings, dan hebben die vandaag hun antwoord. De rechtbank van Mechelen heeft zonet 4 leden van Voorpost veroordeeld alleen omdat ze een spandoek “stop islamisering” hebben ontrold, een van hen zelfs tot een effectieve gevangenisstraf van zes maanden.
Ik daag het bestel uit om een referendum te organiseren of zelfs maar een peiling te houden over wat de Vlaming denkt over de toenemende islamisering. Men zal ontdekken dat een grote meerderheid daar hetzelfde over denkt als de 4 Voorposters. Wie die grondstroom niet alleen negeert, maar zelfs strafbaar maakt, lokt spanningen uit in de samenleving die op termijn onhoudbaar zijn. Waarom is dat zo moeilijk om te begrijpen?
Vlaanderen is niet geïsoleerd in die opstandige houding. In Frankrijk stelde men vorige maand vast dat 58 procent van de burgers het eigenlijk best zou vinden indien het leger zou ingrijpen om “de orde te herstellen”, zelfs zonder opdracht van de regering. Beseft men wat dat eigenlijk betekent?
Als de stembus geen belang heeft …
In een opiniestuk vandaag bij Knack (“De woede in onze samenleving wordt zo groot, dat meer extremisme onvermijdelijk lijkt”) analyseert professor Jonathan Holslag de golf van sympathie voor Jürgen Conings. De belangrijkste passage van zijn stuk luidt: “De meest fundamentele oorzaak van het toenemende extremisme lijkt mij nog altijd vooral het decennialange falen van het politieke midden in dossiers waarvan de bevolking al heel erg lang wakker ligt. Migratie is wellicht het belangrijkste.”
Hij stelt het nog braaf. De opinie van een meerderheid is al decennialang genegeerd, meestal gediaboliseerd, soms zelfs gecriminaliseerd.
Dat wij nu bestuurd worden door een regering zonder meerderheid in Vlaanderen is niet het gevolg van Vlaamse eisen naar staatshervorming, maar van een afwijzing in Wallonië van wat de verrechtsende kiezer in Vlaanderen wil, in het bijzonder op gebied van migratie. Het is een bewust keuze tegen de democratie in Vlaanderen. De groeiende woede zou dus niet mogen verrassen: kiezers die merken dat de stembus niets kan veranderen, omdat verkiezingsresultaten in Vlaanderen van geen belang zijn, komen op andere manieren in opstand.
Wereldvreemde magistraten
De substituut in de zaak tegen de Voorposters, Philippe van Ingelgem, heeft al een tijdje naam gemaakt als Grootinquisiteur tegen racisme in de regio Mechelen. Ook de veroordelende rechter, Suzy Vanhoonacker liet zich reeds opmerken. Zij veroordeelde eerder een man die iets racistisch zou hebben geroepen tijdens een burenruzie met de krankzinnige motivering: “Het is door zo’n gedrag dat er jongeren naar Syrië trekken om er te gaan vechten.“ Ja hoor, Suzy, daardoor.
Dit soort wereldvreemde, fanatieke magistraten zijn een probleem. Rechters die mensen veroordelen, zoals vandaag, omdat ze een meerderheidsopinie in Vlaanderen vertolken, zijn een even groot gevaar voor de samenleving en de democratie als de makers van de wetten waarvan zij zich bedienen. De huidige regering is trouwens bezig het arsenaal aan vrijheidsdodende wetten nog wat aan te scherpen, via een algemene correctionalisering van alle opiniedelicten.
Holslag is niet optimistisch over de groeiende politieke spanningen in onze samenleving. Ik vrees dat hij gelijk heeft. Je kan de meerderheidsopvattingen niet blijven negeren en zelfs criminaliseren zonder zware gevolgen.