Binnenland politiek

Opleidingsprogramma’s met Indiase verpleegkundigen geschorst

Wannes Neukermans

Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts zet in vier secundaire scholen de inschrijvingen voor HBO5-opleiding verpleegkunde met Indiase verpleegkundigen stop. Voorlopig beginnen er dus geen nieuwe studenten aan de opleiding. Dit gebeurt na een kritisch verslag van de Onderwijsinspectie. Studenten die al ingeschreven waren voor een van de programma’s kunnen alleen afstuderen als ze voldoen aan de taalvereisten en alle andere voorwaarden.

Binnen hun HBO5-opleidingen verpleegkunde bieden Hivset Turnhout, StFran Leuven, Sint-Augustinus Aalst en Vives Kortrijk een verkort traject aan voor Indiase studenten. Met een visum van de bevoegde federale instantie kunnen de Indiase verpleegkundigen vervolgens aan de slag in de Vlaamse zorgsector. Ben Weyts kreeg echter onrustwekkende signalen over de programma’s. Studenten zouden niet beschikken over de nodige taalkennis. Ook de onderwijskwaliteit zou niet gegarandeerd zijn. Weyts gaf de Onderwijsinspectie de opdracht om deze opleidingen kritisch tegen het licht te houden. “De kwaliteit van ons onderwijs én de kwaliteit van de zorg moet bewaakt worden”, aldus de N-VA-minister.

Ook verontrustende elementen buiten de scholen

In overleg met de betrokken scholen heeft Weyts nu tijdelijk beslist om de programma’s met Indiase verpleegkundigen op te schorten. De huidige studenten kunnen alleen afstuderen als ze voldoen aan de taalvereisten en alle voorwaarden die verbonden zijn aan het diploma. Omdat er ook verontrustende elementen zijn buiten de scholen om, heeft Weyts het dossier ook overgemaakt aan de vier bevoegde parketten. Ook het arbeidsauditoraat en de sociale inspectie zijn intussen aan een onderzoek begonnen. Als het onderzoek strafbare feiten aan het licht brengt, dan zal de Vlaamse Overheid zich onmiddellijk burgerlijke partij stellen.

Uit het verslag van de onderwijsinspectie blijkt dat er ernstige problemen zijn met de opleiding. Het niveau van de taalkennis was ondermaats, zowel bij het begin als aan het einde van de opleiding. Op die manier liet men verpleegkundigen afstuderen die niet behoorlijk kunnen communiceren met hun Nederlandstalige patiënten. Ook de onderwijskwaliteit blijkt niet gegarandeerd. Zo wordt de verplichte minimale lestijd nergens gehaald, onder meer omdat de studenten maar enkele weken na de start van het  semester aankomen in Vlaanderen. In drie van de vier scholen komt het programma onvoldoende overeen met de vooropgestelde competenties. De opleidingen lijken de Indiase verpleegkundigen vooral klaar te stomen voor een job in de ouderenzorg, terwijl hun diploma hen ook toelaat om bijvoorbeeld als verpleegkundige in een ziekenhuis te werken.

Geen toegevingen op kwaliteit

“We mogen de onderwijskwaliteit nooit opofferen om een nobel doel te bereiken”, zegt Weyts. “De bedoelingen achter deze aangepaste opleidingen voor Indiase verpleegkundigen waren ontegensprekelijk goed: inspelen op de grote vraag naar verpleegkundigen. Er moeten inderdaad meer handen aan het bed komen, maar dat betekent niet dat we de lat voor verpleegkundigen lager moeten leggen. We verwachten van verpleegkundigen in Vlaanderen dat ze het Nederlands machtig zijn en dat ze beschikken over alle nodige competenties om goede zorg te kunnen bieden. Daarop doen we geen toegevingen.”

PAL Nieuwsbrief

schrijf je gratis in

Blijf op de hoogte met onze dagelijkse nieuwsbrief




Wannes Neukermans (1999) volgt de Vlaamse en nationale politiek op de voet, met een uitgesproken belangstelling voor communautaire thema's.

6 gedachten over “Opleidingsprogramma’s met Indiase verpleegkundigen geschorst”

  1. Zelf ben ik verpleegkundige in de ouderenzorg en heb al meerdere jaren buitenlandse collega’s verpleegkundigen (voormalig oostblok).
    Het werk op zich mag dan misschien wel snel genoeg gebeuren, in de ouderenzorg is dat niet alleen belangrijk. De mensen hebben ook graag iemand die begrijpt wat ze zeggen.
    Op volwassen leeftijd een nieuwe taal leren blijft een moeilijk gegeven, omdat een deel van de communicatie ook schriftelijk gebeurt. Ook zie ik dat, als het Nederlands alleen op het werk wordt gesproken (en niet thuis) de taalkennis amper positieve evolutie kent.
    Minister Weyts heeft in deze m.i. overschot van gelijk.

  2. Ik heb twee verpleegkundigen in huis. Beide staan negatief tegenover die “verkorte” opleiding van Indische verpleegkundigen. Onvoldoende taalkennis, waardoor echte zorg gewoon onmogelijk is.

  3. Uit uw antwoord blijkt het respect dat u heeft voor verpleegkundigen en zorgpersoneel. Mag ik er u op wijzen dat een zorginstelling geen bordeel is waartoe u het blijkbaar verlaagt! Zielige reactie, in uw plaats zou ik die liever voor mezelf houden! Ter info ik ben geen zorgkundige of verpleger en werk ook niet in een zorginstelling maar heb WEL respect voor het werk dat die mensen leveren .!Ludiek zijn kan ook op andere manieren!

  4. Uit zeer goed ingelichte bron weet ik dat “taal” in de verzorging een zeer belangrijk aspect van de job is. In een instelling moest men noodgedwongen een buitenlandse verpleegkundige ontslaan die verkeerde medicatie aan patiënten toediende gewoon omdat ze de computerverslagen niet kon lezen(interpreteren).Als je zo’n verslag via Google translate moet analyseren dan heb je het wel begrepen natuurlijk!

Plaats een reactie

Delen