Bart De Pauw is schuldig bevonden aan belaging en elektronische overlast van sommige dames. Hij krijgt een straf van zes maanden met uitstel. Negen vrouwen stelden zich burgerlijke partij tegen hem, alsook het Instituut voor Gelijkheid van Vrouwen en Mannen. Het parket vroeg een jaar cel met probatie-uitstel voor De Pauw.
De Pauw stond midden oktober voor de correctionele rechtbank van Mechelen oog in oog met zeven van de negen burgerlijke partijen. Twee dagen lang werd zijn proces gevoerd en kwamen zowel zijn advocaten als de advocaten van de vrouwen uitgebreid aan bod. De Pauw zou zijn slachtoffers hebben belaagd door hen ongepaste en vaak seksueel getinte sms-berichten te sturen. De burgerlijke partijen zijn actrices of productiemedewerksters met wie hij samenwerkte als acteur of regisseur. Volgens het parket en de burgerlijke partijen overschreed De Pauw een grens met zijn berichten en had hij dit moeten weten.
De procureur verklaarde dat de beide misdrijven waaraan De Pauw zich volgens hem schuldig heeft gemaakt, voor hem duidelijk bewezen zijn. “De belaging vereist een ernstig verstoren van iemands rust en dat terwijl de pleger weet dat hij de rust verstoort. Elektronische overlast is voor elkeen anders, maar wanneer berichten ongewenst zijn maar toch aanhoudelijk gestuurd worden, is ook dat duidelijk. Het bijzonder opzet wil dat je weet dat die berichten overlast veroorzaken, maar door de verhouding die hij met hen had – de machtspositie als werkgever tegenover een jonge werknemer – en wetens en willens handelen maken ook dat misdrijf duidelijk bewezen. Er was geen complot of groepsbesmetting bij de burgerlijke partijen, het problematisch karakter en de overlast is heel duidelijk. Belaging is niet ‘alles of niets’, je kan gerust een vriendschapsrelatie of professionele relatie hebben maar vragen om bepaalde grenzen te respecteren.”
Hij vroeg een jaar cel met probatie-uitstel omdat De Pauw volgens hem geen schuldinzicht vertoont. Meester Christine Mussche, die voor de burgerlijke partijen optrad, sprak over een ‘seriestalker met dames die verwisselbaar element in hetzelfde scenario waren.’ Volgens haar wist De Pauw heel goed dat zijn acties ongepast waren, hij excuseerde zich soms voor bepaalde berichten maar ging daarna gewoon verder op hetzelfde elan.
De dames wisten vaak niet hoe ze erop moesten reageren omdat De Pauw een grote naam was in de televisiewereld en ze veel respect hadden voor zijn professionele parcours. “De dames waren begin de twintig, hebben bewust gekozen voor een baan in de mediawereld en werden dan op een ongepaste, en voor hen ongezonde, wijze aangesproken door hun baas, die eveneens hun idool was”, zei Mussche vorige maand op zitting. “Dit bewijst de kwetsbaarheid en afhankelijkheid van de slachtoffers. De Pauw wist dat deze manier van omgaan met deze zeer jonge mensen niet correct was, niet door de beugel kon en zelfs een misdrijf was. Maar het hield hem niet tegen.”
De verdediging van De Pauw was het niet eens met die stelling en meende dat hij nooit de bedoeling had om mensen te kwetsen of te belagen, maar zocht naar aandacht en affectie bij mooie, jonge vrouwen. Zijn manier van communiceren was grappend en als compliment bedoeld, maar hij wilde de vrouwen niet belagen. Daarom moet hij volgens zijn advocaten worden vrijgesproken. “Alle vrouwen die hier tegenover mij staan zijn zeer fijne madammen”, zei De Pauw zelf op zitting. “Het zijn sterke, verstandige, boeiende vrouwen. Ik wou gewoon dat zij me graag hadden. Ik heb met humor de grenzen opgezocht, kreeg plots aandacht toen ik beroemd werd en wou meer zijn dan het plezante tv-figuurtje dat iedereen kende. Ik wilde dat ze me graag zagen voor wie ik echt ben, daarom stuurde ik boekentitels, liedjes, films en gedichten door. Ik heb er oprecht spijt van dat ik gevoelens van ongemak en verdriet heb veroorzaakt.”
De verdediging vroeg zich ook af of de feiten van voor 15 april 2016 wel vervolgd konden worden, aangezien belaging voordien een klachtmisdrijf was en er nooit klachten voor deze feiten werden neergelegd. De beslissing van de rechtbank in Mechelen is een beslissing in eerste aanleg. Tegen het vonnis kan, zowel door verdediging, parket als burgerlijke partijen, binnen de dertig dagen beroep worden aangetekend bij het hof van beroep in Antwerpen.
Het gaat de Amerikaanse kant op. Dankzij een meelopende, activistische, wereldvreemde rechter.
Zielig ventje, meer valt er niet over te zeggen.
Hij kan misschien een opstel schrijven : “Hoe had ik eventueel m’n straf kunnen ontlopen ? Antwoord : door te verklaren dat ik een Afrikaanse “vluchteling” ben. Verdict : 6 bladzijden straf i.p.v. 6 maanden bak”.
Dergelijk “feministisch” initatief noopt tot de oprichting van een “masculistisch” tegengewicht al zal dat het woke “instituut voor gelijke kansen voor mannen en vrouwen” vermoedelijk niet zinnen, wegens niet PoCo genoeg
Vrouwelijke rechters …
Onze ruiter is plots zo schalks niet meer.
en nu kunnen ze eindelijk beginnen met de serieuze problemen op te lossen.
“Alles billig”, KAUFEN BITTE!!!
INDERDAAD ik ben dus werkelijk veroordeeld hè, omdat ik niet van de vrouwen tussen de 20 en de 27 met grote yucca’s kan blijven. Maar vrouwen die mij willen troosten kunnen dus altijd schrijven dus werkelijk hè naar de Koekoekstraat nummer 70 in Melle. ’t Is dus niet voor mij, ’t is dus voor mijn eenzaamheid.
Allez toe. Er is toch iets mis, als De Pauw zegt ‘Alle vrouwen die hier tegenover mij staan zijn zeer fijne madammen. Het zijn sterke, verstandige, boeiende vrouwen’. Heeft iemand al ooit een boeiende vrouw (of een boeiende man) gezien op de openbare omroep of de Vlaamse tv in ’t algemeen ? Een storm in een glas water, die hele zaak.
Puur en plat politiek gestuurd vonnis. Was BDP vrijgesproken dan kon hij de VRT niet aanklagen. De rechters hebben de grootste klager moeten vrijspreken maar toch een veroordeling uitspreken omdat ander de VRT ging moeten betalen. Gezien de rechters politiek benoemd zijn, de VRT een overheidsbedrijf is en vivaldi de eerste regering is die zo openlijk rechters en justitie politiek manipuleert, is dit duidelijk een politiek gestuurd proces. Zo zie je bv de oorverdovende stilte over het gesjoemel van El Kouakbibi, die de belastingbetaler met hulp van sjoemelende politici, de belastingbetaler zwaar bestolen heeft…tot nu geen enkele stap gezet in dit dossier. Maar BDP met enkele teveel geile SMS’en wel zijn job kwijt en veroordeeld. 2 maten en 2 gewichten…en dan zou justitie blind moeten zijn…zeker niet met Q als baas.
Belgische justitie: zes maanden gevangenis voor stalking per email in Mechelen en nul dagen gevangenisstraf voor groepsverkrachting in Brussel. Zoek de fout. Het gerecht in België is en blijft een Russische roulette. Los hiervan, blijft stalken een inbreuk op de waardigheid van het slachtoffer en is terecht moreel en juridisch laakbaar. De mate van het schuldbesef bij de dader is belangrijk om de strafmaat voor de dader objectief te helpen bepalen. De burgerlijke partijen kregen van de rechtbank herstel van hun waardigheid en terecht. Een onschuldig slachtoffer in de marge lijdt in stilte…in casu de echtgenote, moeder van twee kinderen. Ik wens u veel sterkte mevrouw.
……..ondertussen in brussel (om maar 1 “crime scene” te noemen) , lopen paar honderd verkrachters , na hoogstens kort interview in politiecomissariaat vrolijk en vrij rond ! da musse-mens heeft aan die gefrustreerde aandachtshoeren vast weer een goeie boterham verdiend ! moge BDP- in beroep- zijn 12 000 000 euro schadevergoeding van de VrijeRodeTribume binnen halen , tenminste met dàt geld kan onze staatsomroep ons niet meer met hun onzin verkleuteren !
Aandacht en affectie zoeken bij mooie, jonge vrouwen is in mie toe en woke tijden geen gelukkige keuze.
De media tamtam heeft zijn zaak zeker niet gediend.
Jaloers cuppens?
Vrouwen stalken: zes maand met uitstel.
Spandoek met “Stop islamisering” ontrollen: zes maand effectief.
We weten nu wel waar we aan toe zijn in dit land.
Mechelen de stad die zich wil profileren als hoofdstad van Vlaanderen wordt eerder een haatdragende stad tegen
de vlamingen en hun traditioneel denken.
Nul dagen ? Dat staat er echt niet in dat vonnis.
Toch moeilijk om je aan de feiten te houden.
Één kant van het verhaal eruit pikken vergt minder belasting van de hersencellen. Dit is als optellen zonder te kunnen aftrekken (oei-oei!).
Hij was zo zielig dat hij zwemde in pussy en sommige “slachtoffers” zijn sms-“stalking” beantwoordden met hartjes en gelijkaardige smileys.
De Pauw verdient een geschikte straf. Je moet niemand zonder ophouden zitten ambeteren met seksueel getinte voorstellen. En zeker geen ondergeschikte. Wat moet die mens doen ? Hij of zij vindt het terecht niet goed van op zo een voorstel in te gaan (te meer omdat De Pauw gehuwd is en kinderen heeft). Maar als hij/zij er niet op ingaat wordt je allicht benadeeld in je job. Altijd slecht. Hoogst ongepast en lomp van De Pauw..
Liesje heeft het weer eens goed gezegd. Goed dat we “hen” nog hebben. “Hen” krijgt een nieuwe kleurboek van mij.
Beetje jaloers dat hij niet op potten valt Liesbeth C. ?
Wat staat er dan volgens u wel in?
Het dilemma van Bart De Pauw: minnelijke schikking of proces. Hij heeft gekozen voor de tweede optie. Fout blijkt nu.