Professor Patanjali Kambhampati diende tot twee maal toe een vraag voor subsidies naar onderzoek in bij de federale overheid in Canada, maar werd twee keer afgewezen. Nochtans is er inhoudelijk niets verkeerd met zijn onderzoek. De professor zou volgens de Canadese overheid echter te weinig rekening hebben gehouden met de diversiteitsvereisten. De professor reageert geschokt.
Professor Kambhampati is gespecialiseerd in de Chemie aan de McGill universiteit van Montreal. Hij won meerdere prijzen voor zijn uitmuntend academisch werk en voert belangrijk onderzoek naar innovatieve toepassingen van de laserwetenschap. Onderzoek dat voor positieve effecten kan zorgen van de medische wereld tot in de telecom. Voor dat onderzoek heeft hij nood aan academisch personeel en hij diende daarom al tweemaal een aanvraag in voor subsidies. Die werden tweemaal geweigerd.
De weigeringen kwamen er niet om inhoudelijke redenen, maar gebeurden op administratief niveau. Ambtenaren zagen namelijk ‘een gebrek aan diversiteit’. De professor hield immers géén rekening met afkomst of geslacht van mogelijke medewerkers bij zijn onderzoek. Iets wat de professor, zelf van Indische afkomst en naar eigen zeggen meermaals slachtoffer van racisme, pertinent weigert te doen. “Ik wil net medewerkers bij me op basis van hun kwalificaties, los van hun identiteit, maar meerdere mensen kwamen me reeds vertellen dat net dit me nekt. Ik wil gewoon mensen die bekwaam zijn, zonder te moeten bezig zijn met hun huidskleur. Mensen die aan het project willen werken en er goed in zijn.”
Oorspronkelijk wilde de professor de zaak niet publiek maken, maar de tweede afwijzing was voor hem te veel. De overdadige focus van de overheid op zogezegde gelijkheid, diversiteit en inclusie, de beruchte woke agenda, zouden volgens hem innovatie smoren en de wetenschap schaden, net zoals het de samenleving in het geheel schaadt. Social justice warriors hebben volgens de professor iets weg van religieuze fanatici met een misplaatste moraliteit. Gewone mensen zijn bang geworden voor die woke activisten en daarom trekt hij aan de alarmbel.
Kleine minderheid
Hij stelt vast dat blanke, linkse studenten hem wegzetten als seksist en racist. Hij zou die foute denkbeelden volgens hen “geïnternaliseerd” hebben. Professor Kambhampati zegt dat de dominantie van de woke ideologie zorgt voor zelfcensuur en aarzeling bij mensen om betekenisvolle vragen te stellen. Nochtans voelt hij aan dat de overgrote meerderheid van de bevolking daar tegen is en het een kleine minderheid is die haar wil oplegt.
Opvallend. Terwijl het wetenschappelijk onderzoek van professor Kambhampati geweigerd werd, keurde de overheid in Canada wel onderzoek goed van Dr. Lana Ray. Zij kreeg 1,2 miljoen dollar om te onderzoeken hoe aan kankerpreventie kan worden gedaan door middel van ’traditionele inheemse praktijken’. Bij de bekendmaking van de goedkeuring zei Ray: “We moeten stoppen met de framing van meest voorkomende risicofactoren rond kanker op zichzelf en over het probleem beginnen te denken als symptoom van het kolonialisme.“
Mja, dat kanker verband houdt met koloniale gewoontes kan best, alleen vergeet men er dan wel bij dat VOOR de kolonisatie de mensen niet oud genoeg werden om kanker te krijgen.
En kleine minderheid zal uiteindelijk verliezen tegen een grote meerderheid.
Wetenschap en woke hebben alleen hun beginletter (en een ‘e’) gemeen.
Die mag naar België emigreren.
Meteen en bij deze werden ook de immigratie-attributen of -specs door de man gedefinieerd.
Ik heb het gevoel dat die woke-waanzin een kanker op zich is, die daarenboven een hele samenleving vergiftigt.
Nagel op de kop.