Afbeelding: Shutterstock

Uncategorized

Vraag van de Week: Wat vindt u van de Belgische abortuswetgeving?

Wannes Neukermans

De beslissing van het Amerikaanse Hooggerechtshof om abortus niet meer als grondwettelijk recht te beschouwen, maar het beslissingsrecht aan de Staten terug te geven, zorgt ook in ons land voor heel wat commotie. Het recht op abortus staat in België niet onder druk, al zijn er stemmen aan conservatieve zijde die vinden dat dat recht dient ingeperkt te worden. Aan de linkerzijde vinden sommigen het dan weer nodig om de termijn te verlengen, om vrouwen op die manier langer de mogelijkheid te geven een abortus te plegen.

Momenteel is het in België mogelijk om voor psychosociale, dus niet-medische redenen, een abortus te laten uitvoeren tot 12 weken zwangerschap, of 14 weken na de eerste dag van de laatste maandstonden. Na 12 weken is een abortus om psychosociale redenen niet meer toegestaan in België. Abortus om medische redenen, bijvoorbeeld wanneer het leven van de vrouw in gevaar is, het kind met erge medische aandoeningen kampt of niet meer levensvatbaar is, is na die termijn nog wel mogelijk in bepaalde gevallen. De wet voorziet ook een verplichte bedenktijd van zes dagen tussen de eerste consultatie en de ingreep.

Versoepelen of verstrengen?

Tijdens het begin van de regeerperiode van Vivaldi kwam er een versoepeling van de abortuswetgeving op tafel. Socialisten, liberalen, groenen, PVDA en DéFI wilden de abortuswet versoepelen, maar regeringspartij cd&v kantte zich samen met N-VA en Vlaams Belang tegen dat voorstel. Het wetsvoorstel voorzag een uitbreiding van de abortustermijn naar 18 weken en wilde de bedenktijd inkorten tot 48 uur. Daarnaast zou vrijwillige zwangerschapsafbreking uit de strafwet verdwijnen, terwijl het verhinderen ervan strafbaar zou worden. Uiteindelijk kwam het wetsvoorstel er niet door. In Nederland mag een abortus tot de 24e week van de zwangerschap.

Het dossier zit in de koelkast, maar sommige partijen leken toen wel bereid om de abortuswetgeving te versoepelen. Het Vlaams Belang lijkt de andere richting in te gaan en wil abortus enkel in specifieke gevallen toestaan. “Voor Vlaams Belang moet abortus mogelijk zijn wanneer het leven van de vrouw in gevaar is, wanneer het ongeboren kindje niet levensvatbaar is en in geval van een verkrachting”, liet Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken weten aan de VRT. Een forse verstrenging dus, want momenteel moeten vrouwen geen expliciete reden geven voor een abortus. N-VA en cd&v blijven achter de huidige abortuswetgeving staan, maar zijn niet te vinden voor een verdere versoepeling.

Maar wat vindt u? Stem hieronder en beargumenteer uw mening in de reacties.

PAL Nieuwsbrief

schrijf je gratis in

Blijf op de hoogte met onze dagelijkse nieuwsbrief




Wannes Neukermans (1999) volgt de Vlaamse en nationale politiek op de voet, met een uitgesproken belangstelling voor communautaire thema's.

59 gedachten over “Vraag van de Week: Wat vindt u van de Belgische abortuswetgeving?”

  1. Verstrengen de abortuswetgeving, een groeiende mens in stukken trekken is immoreel. Als de mensen zich verstandig gedragen moet abortus zelfs nooit overwogen worden. Alleen het VB heeft het nog goed voor.

  2. Waar bemoeien mannen zich mee om vrouwen te verplichten te doen wat zij willen terwijl ze zelf nooit de lasten van een geboorte zullen kennen of meemaken, laat de vrouwen zelf beslissen, punt!

  3. Als het leven van de moeder in gevaar is door haar zwangerschap, is het aan de moeder om een keuze te maken.
    Verder moet het menselijk leven beschermd worden in ALLE stadia van het bestaan.
    De zorg en de nodige voorzieningen voor de zwangere vrouw én tevens voor de palliatieve bejaarde moeten verder uitgebreid worden en voor iedereen toegankelijk zijn.

  4. De Belgische wetgeving is wat ze is . Het is op dit ogenblik geen dringend item . Mijn persoonlijke mening over abortus : het kan nooit een recht zijn . Maar in moeilijke omstandigheden , kan het de minst slechte van alle slechte oplossingen zijn . En dan is het zinloos en immoreel , van diegenen die deze beslissing hebben moeten neen , en diegenen die geholpen hebben om dit in de beste omstandigheden te laten verlopen , nog lastig te vallen met politieverhoren , procureurs , sensatiezoekende persmuskieten en aandachtgeile inhoudsloze politici . Hoe je dit begrip moreel en juridisch ( er is een verschil tussen recht en moraal , maar het recht moet wel een stuk moreel verantwoord zijn ) kan omschrijven , zodanig dat de nodige emphatie voor individuele toestanden mogelijk blijft , maar de overheid bij ernstige wantoestanden kan ingrijpen , is een bijzonder moeilijke vraag .

  5. Persoonlijk vind ik dat mannen zich hier niet moeten, en mogen mee bemoeien.Het is een vrouwenzaak. De dames die overgaan tot abortus, zullen daar wel een gegronde en goed doordachte reden voor hebben. Vrouwen baas in eigen lijf.

  6. Laat iedereen nu eens zijn eigen gedacht doen,waarom moeten er toch altijd die regeltjes zijn,als ge kunt neuken dan weet ge toch ook wat ge daarachter moet doen,een vrijdenkende 70+ er,W Imbrechts.

  7. Niemand heeft het recht om een onschuldig kind te vermoorden , het is een ander lichaam , dus niet baas in eigen lichaam zoals men zegt . Als men ongewenst zwanger raakt kan je het kindje nog steeds door mensen laten adopteren die geen kinderen kunnen krijgen .

  8. Volgens de traditionele ethiek is het “moord” , cfr het 5de Gebod van God, de gecodeerde Natuurwet. Al zal het in een uiterst kleine minderheid van gedegenereerde Natiestaten op onze grote wijde wereld niet als “moord” worden gezien in de juridische betekenis van de notie “moord” en wettelijk toegelaten schending zijn van “de Rechten vd Ongeboren Mens”.
    Hoe laf een menselijk wezen, dat zich nog niet verdedigen kan, liquideren ! “Pro Vita” ijvert terecht voor het Ongeboren Leven.

  9. Wat de mens onderscheidt van het dier is een hoog (zelf)bewustzijn. Een foetus heeft dat nog niet ofwel in een mate die nog geringer is dan dat van dieren die we systematisch doden om op te eten. Fanatieke anti abortusactivisten durven wel eens hun morele verhevenheid terzijde te schuiven als hun tienerdochter zeer ongewenst zwanger geraakt. Het meest perverte is dat de anti’s dikwijls óók tegen (propageren van) voorbehoedsmiddelen zijn. De anti-houding van VB, die ze overigens gemeen hebben met islamieten, is voor mij een reden om niet voor hen te stemmen.

  10. Op TV is zowat elke medische ingreep al wel eens vertoond in o.a. topdokters, waarom nooit een abortus ? Lang geleden op de Nederlandse TV nog een stiekum gemaakt filmpje gezien opgenomen in een Amerikaanse moord kliniek, ziekenhuis kun je zoiets bezwaarlijk noemen. Met uiteengereten foetussen, echt kindjes al, in afvalemmers. Niets mag zogezegd nog een taboe zijn, waarom mag dit dan niet verteld en getoond worden?

  11. Als je de abortuswetgeving versoepelt zoals bv. Canada, dan is het geslacht vh kind kenbaar binnen legale termijnen en zullen er disproportioneel meer meisjes het onderspit delven dan jongens in de baarmoeder. Maw, de vrouwenrechten die vrouwen zo hoog in het vaandel dragen zijn er enkel voor vrouwen die reeds geboren zijn en wie er voor kiezen om seks te hebben met mannen, met of zonder relaties die niet geschikt zijn als vangnet voor het geschenk vh leven. Die vrouwenrechten dienen voor de niet-onschuldige vrouwen en benadelen de onschuldige vrouwen. Die vrouwenrechten dienen om geen verantwoordelijkheid te nemen en om zelf kinds te kunnen blijven en het slachtoffertje te spelen terwijl ze letterlijk hun kind offeren om te slachten.

  12. Abortus mag niet gebruikt worden als voorbehoedsmiddel, dus inzetten op anticonceptiva om ongewenste zwangerschap te voorkomen. Desnoods geeft men die gratis aan alle vrouwen die het willen. Op deze manier zijn vrouwen ‘baas’ in eigen buik: wel of niet zwanger worden.

  13. In sommige staten in de VS verbieden ze het doden van ongeboren baby’s en verhangen ze onverbeterlijk crimineel gespuis. In België is het doden van ongeboren kinderen een recht en zal een Dutroux of Abdeslam een levenslange kost en last zijn. Als de maatschappij aan hen al niet rechtstreeks blootgesteld zal worden.. Welke is het meest gestoord? Het aantal situaties waarbij een abortus noodzakelijk is na criminele feiten of bij levensbedreigende situaties voor vrouw en kind zijn miniem en verdienen inderdaad een uitzondering. Maar dat de hoeren (zowel mannen als vrouwen) er GVD een muts opzetten wanneer ze weer eens betekenisloos op mekaar kruipen! Aborteren voor jouw gemak(!) is ziekelijk en het spook van deze gebeurtenis dat veel vrouwen achtervolgt is het beste bewijs daarvan. Schromeloos kunnen aborteren is in mijn opzicht misschien wel de ultieme rode vlag bij vrouwen

  14. Ik heb de huidige wetgeving nog ‘helpen goedkeuren’. In de periode van het debat daaromtrent (1985-1989) zat ik het Uitvoerend Comité van Agalev voor. Agalev was toen geen uitgesproken ‘linkse’ of progressieve partij maar zag zichzelf als een brede stroom met nadruk op ‘groene’ thema’s: ecologie, pacifisme, basisdemocratie. Dat laatste kun je vertalen als decentralisme, ook uitgesproken antiglobalisme, waarvan nationalisme een specifieke vorm is. Wij hadden ook nogal wat ‘rechtse’ ex-Volksunie-leden. Dat maar om te zeggen hoe verschillend Groen nu wel is. En ja, wij hadden dus zowel principiële tegenstanders van abortus in huis (Fernand Geyselings, verkozen volksvertegenwoordiger in 1981) als baas-in-eigen-buik-feministen (Magda Aelvoet, gecoöpteerd senator in 1985). Het compromis (dat ik toch wel mag claimen) was dat gematigde mensen elkaar begrijpen. Gematigde voorstanders aanvaarden dat mensen tegen kunnen zijn; gematigde tegenstanders aanvaarden dat er een wet is die – onder voorwaarden – geen vervolging en geen straf oplegt. Wij stemden dus voor. Tien jaar later liep het fout. Onder paars-groen en minister van Volksgezondheid Aelvoet (1999-2002) werd abortus terugbetaalbaar door de mutualiteit, een ‘gewone medische handeling’ dus. Ik zie dat er hier in deze peiling nog veel tegenstanders zijn die de wet zouden willen terugschroeven. Ik heb voor hen hetzelfde advies als 30 jaar geleden: aanvaard de gedeeltelijke depenalisering. En concentreer misschien de kritiek op de randvoorwaarden: het herleiden van de al ruim geïnterpreteerde noodsituatie tot een loutere formaliteit, de terugbetaling door de mutualiteit, ook als er geen medische reden is, het bijna criminaliseren van aansporingen om geen abortus te vragen…

Plaats een reactie

Delen