In interviews in verschillende kranten verdedigt de Antwerpse burgemeester Bart De Wever (N-VA) donderdag zijn war on drugs. De Wever herhaalt daarbij zijn kritiek op de federale regering: die biedt te weinig steun in de strijd tegen de drugsbendes.
“Wat ontbreekt is een globale visie en een plan”, zegt De Wever in de Gazet van Antwerpen. “Als Mark De Mesmaeker, de grote baas van de politie, zegt dat de federale politie kapot is dan reageert daar gewoon niemand op. Dertig aanslagen in één zomer in Antwerpen? Hebt u de premier al gehoord?”
Onverschilligheid over druggebruik
De Wever blijft nochtans vastberaden, maar toont zich soms ook moedeloos. “Ik zal deze strijd blijven voeren. Waar ik wel defaitistisch van word, is de maatschappelijke onverschilligheid rond drugscriminaliteit en drugsgebruik. Cocaïne duikt op in het zakenleven, in de advocatuur, de media- en cultuursector en in de politiek. Ik moet ook aan de lopende band politiemensen ontslaan omdat ze betrapt zijn op gebruik.”
Ook in Het Laatste Nieuws schept De Wever een driest beeld van de drugscriminaliteit in zijn stad. “Niemand kan uitsluiten dat in België ooit twintig à dertig executies per jaar gebeuren, zoals in Nederland.”
Misschien lukt het met goed getrainde en deftig bewapende vigilance committees wel?! De rules of engagement moeten wel navenant zijn met de praktijken die de tegenstanders gebruiken!
Nationaal is het niet aan lokale besturen een overkoepelend-coördinerende taak op te nemen, wel aan de regering, dus de federale. Zoals de zaken er nu voor staan blijft de federale regering zwaar in gebreke.
Wat de “maatschappelijke onverschilligheid” betreft geloof ik dat dit niet betekent dat er voor de strijd tegen drugs onder de bevolking geen draagvlak zou zijn, maar het is aan de media om permanent de situatie aan te klagen en niet alleen bij enkele nieuws-uitschieters er enige aandacht aan besteden. Ook partijen en politiekers die een softe aanpak promoten treft zware schuld.
“Begint met een joint, maar leidt soms tot hand-en-spandiensten voor het milieu”: vakbond erkent drugsproblemen bij politie
Het aantal tuchtdossiers over drugsgebruik bij de Antwerpse politie neemt inderdaad toe. Dat zegt Luc Goos van politievakbond NSPV in De Ochtend op Radio 1 naar aanleiding van het interview dat Bart De Wever gaf aan Gazet van Antwerpen. Daarin zei hij dat hij “aan de lopende band politiemensen moet ontslaan wegens drugsgebruik”. Goos gaat nog verder: een occasionele joint leidt soms tot hand-en-spandiensten voor het criminele milieu. Bron: Gazet van Antwerpen 26.08.2022.
Noot: Al iets gehoord over de acties/strategie van het Vast Comité P? U weet wel de paraplu van de scheve schaatsers bij de politie?
Hangt de maatschappelijke elite aan de drugs? Wie zijn ze? Door welke instantie worden die personen en hun activiteiten gescreend/opgevolg/gecheckt?
Wel moedeloze Bart, ik ken een partij waar ze staan te springen om u te helpen met uw “War on drugs”. Blijkbaar is uw haat tegenover die mensen groter dan het drugsprobleem, leg dat maar eens uit aan de ouders van drugsverslaafden en -dode kinderen. Ik weet wel, ’t is altijd een ander zijn schuld.
War on drugs, zal altijd falen. Integendeel, riskeert men meer geweld. Dat is al aangetoond in Amerika en andere landen. Legaliseer drugs zoals alcohol, Sigaretten. Dat zal echt werken.
Ik moet precies weeral eens gaan kakken, miljaardedieu !
Ieder zijn mening, de mijne is dat iedereen die vrijwillig in aanraking komt met drugs beschouwd dient te worden als facilitator (handelaar dus) van drugs en dus ‘in den bak’ thuishoort voor minstens enkele maanden en een flinke vergoeding aan de samenleving bovenop, met voor hem/haar/het verplichte ontwenningskuur. Bij elke herhaling verdubbeling van de behandeling (dit is geen straf maar een behandeling). Bij de minste aanwijzing kan tot een urinetest, een haartest, een drugshond (zeer efficiënt) of een speekseltest geëist worden. Positief = bloedtest. Voor minderjarigen een aparte regeling met verplicht internaat (7/7) met beperkt bezoekrecht, betaald met ingehouden kindergeld. Geen faciliteiten vanwege zgn. geloof of overtuiging: ik ken tenslotte geen enkel geloof dat drugs verhandelen of gebruiken toelaat. Geen medewerking betekent verlenging van de behandeling. Het heeft geen zin enkel de grote dealers aan te pakken, die zijn sneller vervangen dan een vuil onderhemd. Wat niet wegneemt dat die wel voor tientallen jaren de gevangenis ingaan, liefst de sleutel weggooien, het zijn tenslotte moordenaars. Nationaliteit maakt geen verschil, behandeling volledig in het Nederlands (Vloms), Nederlanders, Duitsers, Fransen op ‘doorreis’ krijgen ook door hen betaald verplicht logement (iedereen gelijk voor de wet). t’ Zal rap gedaan zijn.