Het gaat niet goed met de Groene Partij in Canada. Sinds de verkiezingen van 2021, waarin de partij electorale klappen kreeg, is er veel onrust. Nu komt er een nieuwe crisis bij, want de interim-leider werd slachtoffer van misgendering.
Iemand misgenderen is, bewust of onbewust, het verkeerde voornaamwoord gebruiken om een bepaalde persoon aan te duiden. Een bijzonder pijnlijke zaak voor het slachtoffer, zo beweert men. Die vreselijke daad overkwam Amita Kuttner. Een onverlaat sprak tijdens een vergadering op Zoom over “she/elle” in plaats van “they/them”.
Dat is verschrikkelijk, wetende dat Kuttner zichzelf identificeert als non-binair en panseksueel. Ze voelt zich dus aangetrokken tot alle genders en oriëntaties. De misgendering kwam stevig aan en Kuttner zei zich “gekwetst en geïsoleerd te voelen”. De panseksuele Kuttner gaf daarbij aan dat dit problematische gedrag “een groter patroon van gedragingen weerspiegelt die enkelen in de partij bestendigen”.
Dat leidde tot een zeer existentiële vraag: “Op momenten als deze vraag ik me af hoe ik de veiligheid van anderen kan garanderen, als ik die van mezelf niet eens kan garanderen.” De twee parlementsleden van de partij reageerden prompt op dit grote schandaal en riepen op tot een herstelproces om de intimidatie en pesterijen binnen de partij eindelijk eens aan banden te leggen.
(Lees verder onder de tweet.)
“Droom is dood”
Dat bleek niet voldoende. De voorzitter van de partij, Lorraine Rekmans, stapte op. “De droom is dood”, verklaarde ze. Ze vertelt dat de partij altijd onrustig was onder haar leiderschap en dat ze deze nooit uit haar as kon doen laten herrijzen. Over het incident rond misgendering geeft ze mee dat dit deel uitmaakt van een breder gedragspatroon dat enkelen in de partij in stand houden. Het treft volgens haar vooral zwarte, inheemse en raciale mensen en 2SLGBTQIA+-mensen.
Krystal Brooks, vertegenwoordiger voor Ontario in de federale raad van de partij, is ook afgetreden. In een lange Facebookpost bekritiseerde Brooks zondag de partij voor het voortzetten van haar leiderschapsrace, zelfs terwijl kandidaten opriepen tot een onderzoek naar “systemische” schade binnen de partij.
Enkele maanden geleden was er al een ander incident toen oud-kopvrouw Annamie Paul beschuldigingen naar buiten bracht dat ze herhaaldelijk het slachtoffer was van antisemitische en racistische aanvallen binnen de partij. Paul is zelf joods en zwart. Ze noemde haar leiderschap de “ergste periode van haar leven”.