In het project ‘NorWhite’ gaan enkele academici van de Universiteiten van Oslo en Bergen de maatschappelijke en esthetische invloeden van witte verf na. Volgens de onderzoekers heeft Noorwegen een toonaangevende rol gespeeld om wit te profileren als een “superieure kleur”.
De productie van zuivere witte verf heeft historisch gezien steeds verschillende uitdaging gevormd. Pas in de jaren 1920 slaagden twee Noorse scheikundigen om een onschadelijke, kleurvaste verf te synthetiseren die geschikt is voor commerciële doeleinden. De achterliggende ontdekkingen hebben zich de afgelopen over de hele wereld verspreid en zijn ondertussen geïmplementeerd in onder meer de textiel-, plastic- en bouwindustrie. “De overkoepelende doelstelling van NorWhite is een kritische en visuele evaluatie van een niet eerder onderzocht deel van de Noorse innovatiegeschiedenis die de wereld witter heeft gemaakt”, aldus de professoren.
Witheid als symbool van privilege
“Witheid is een van de belangrijkste maatschappelijke en politieke zorgen van vandaag”, kaderen de onderzoekers verder. “Binnen en buiten de academische wereld zijn er wereldwijd acties van verzet en spijtbetuiging om met ons raciale verleden om te gaan. In de belangrijkste studies omtrent witheid binnen de kunst- en architectuurgeschiedenis wordt witheid begrepen als culturele en visuele structuren van voorrecht.” De academici schrijven verder ook dat “witheid een culturele en maatschappelijke kwestie is die gelinkt wordt aan huidskleur, voorrechten en systematische uitsluiting”. Het onderzoek is gesubsidieerd door de Noorse onderzoeksraad, een nationaal overheidsorgaan.